सिर्जना मञ्जरी सुन्दर सपनासङ्गैका चोटविगतको एउटा सुन्दर सपनात्यो सपना पूरा गर्नननिदाएका कैयौँ रातनखाएका कैयौँ गाँसस्मृतिमा अझै छन्नमिल्दासम्मको त्यो खुसीसाच्चै, अलौकिक हुँदो रहेछअचेल,मोहन्यालको दुर्गमताले, मोहन्यालको कष्ठतालेसिर्जिएको घाउत्यसैमाथिइमान्दार भएर हिड्दा पनिबाँच्न नदिनेका चोटिला प्रहारहरुलेयति विधि घोच्दो रहेछलाखौका माझ प्रतिस्पर्धामा होमिएरक्षमताले शिक्षक बन्न पाउँदा पनिगर्वसङ्ग शिर ठाडो पार्न नदिनेसङ्गीहरुकै अनेकौं प्रपञ्चलेझेल्नुपरेका तनावहरुलेशिक्षकलाई गलाउँदो रहेछ, ढलाउँदो रहेछअन्य कतिपयले आफ्ना स्वार्थहरु लिदैँखोक्राउँदा रहेछन्, जलाउँदा रहेछन्पैसाले बनेको सम्बन्ध मात्रकेवल यहाँ जिउँदो हुने रहेछफेरि, सरुवाका नाममाआफ्नो पेट पाल्न धौ धौ पर्नेविशुद्ध कमाइलाई पनिअंशबन्डा गरेझै हजारौंलाई बाड्नुपर्नेयहाँका नीति नियम अझै कति घिनलाग्दा र डरलाग्दा रहेछन्मुकदर्शक भएर हेरिरहने सरकारपैसामा बिकेका सम्बन्धित निकायलेशिक्षकको गाँस लुटेको रहेछ, शिक्षकको बाँस लुटेको रहेछआखिर कहिलेसम्म रहिरहने होनेपालमा यो लुटतन्त्र, नेपालमा यो गुटतन्त्र(उहाँ मालिका आधारभूत विद्यालय मोहन्याल -२  नावलीमा कार्यरत शिक्षिका हुनुहुन्छ ।)