हामि संग जोडिनुहोस

साहित्य

धनगढी १९ की आशिका ओलीको कविता 'गाँउको माया '

  • Logo
    फूलवारी खवर
  • Logo
    २०८०-५-२५
  • सुन्नुहोस् 
3.18K  
Banner

यी आखाँमा झल्झली आउन्छ मेरो गाउँ

सबैलाई मन पर्छ आफू जन्मेको ठाउँ ।


मलाई त्यो हरियाली र स्वच्छ हावापानीको सारै याद आउन्छ 

बस्ने मन त गाउँमै छ तर समयले सधै टाढाटाढा ल्याउन्छ ।


सगँ मेलापाखाँ र बाखा गोठला जान्यौ गाउँको माथि 

अब ति रमाइला दिनहरूु पनि टाढिदैं गए है मेरो साथी


गाउँ मात्र होइन, देश छोडी जानु पर्यो टाढा 

म टाढा भए पनि मेरो गाउँसँग माया गासि सकेको छ धेरै गाढा।


हामी फरक जातियका भए पनि सबै मिलेर बस्थे एक परिवार जसरी।

अब यो विरानो सहरको ठाउँमा आफ्नो मनलाई समालु म कसरी ।


धानको बाली लगाउदाँ हिलो खेल्दै रमाउन्थौ 

हामी थरीथरी किसमका खेल घरको आगनीमा खेल्यौँ छानीछानी ।


साथीभाई सबै मिलेर हामी गाँउको काममा सहयोग गथ्यौँ । 

आमाबुवाले भनेका सबै कुरा मानि हामी अघि बढ्यौँ ।

तपाइको प्रतिक्रिया दिनुहोस्