यी आखाँमा झल्झली आउन्छ मेरो गाउँसबैलाई मन पर्छ आफू जन्मेको ठाउँ ।मलाई त्यो हरियाली र स्वच्छ हावापानीको सारै याद आउन्छ बस्ने मन त गाउँमै छ तर समयले सधै टाढाटाढा ल्याउन्छ ।सगँ मेलापाखाँ र बाखा गोठला जान्यौ गाउँको माथि अब ति रमाइला दिनहरूु पनि टाढिदैं गए है मेरो साथीगाउँ मात्र होइन, देश छोडी जानु पर्यो टाढा म टाढा भए पनि मेरो गाउँसँग माया गासि सकेको छ धेरै गाढा।हामी फरक जातियका भए पनि सबै मिलेर बस्थे एक परिवार जसरी।अब यो विरानो सहरको ठाउँमा आफ्नो मनलाई समालु म कसरी ।धानको बाली लगाउदाँ हिलो खेल्दै रमाउन्थौ हामी थरीथरी किसमका खेल घरको आगनीमा खेल्यौँ छानीछानी ।साथीभाई सबै मिलेर हामी गाँउको काममा सहयोग गथ्यौँ । आमाबुवाले भनेका सबै कुरा मानि हामी अघि बढ्यौँ ।