नेपालको धार्मिक–सांस्कृतिक परम्परामा कुशेऔँसी विशेष महत्व बोकेको दिन हो। भाद्र कृष्ण औँसीका दिन पितृहरूको स्मरण गर्दै घर घरमा कुश राख्ने र पितृ श्राद्ध गर्ने प्रचलन छ। यसै दिनलाई नेपाली समाजमा बाबाको मुख हेर्ने दिन पनि भनिन्छ।
हाम्रो संस्कृतिले बाबालाई "पितृदेवो भवः" अर्थात् देवताको समान मानेको छ। आमाको माया गहिरो सागर जस्तै हुन्छ भने बाबाको माया दृढ पहाड जस्तै—शान्त, स्थिर तर जीवनभरको आधार। बाबाको अनुहार हेर्ने दिनले हामीलाई सम्झाउँछ, हामी जहाँ पुगेका छौँ त्यो उनीहरूले गरेका संघर्ष र त्यागकै कारण हो।
यस दिन छोराछोरीले बाबालाई मिठो खान खुवाउने, भेट्ने, आशीर्वाद लिने र सम्मान गर्ने परम्परा छ। टाढा परदेशमा रहेका सन्तानहरूले पनि बाबालाई सम्झेर फोन वा सन्देश पठाउने गर्छन्। जिन्दगीमा बाबासँग बिताएका क्षण अमूल्य निधि हुन्, जसलाई कुशेऔँसीले अझ बलियो बनाउँछ।
तर, जसका बाबा अब यस संसारमा छैनन्, उनीहरूका लागि यो दिन झन् भावुक हुन्छ। बाबाको सम्झना, उनको अनुहार, मायालु शब्द र आशीर्वाद मनभित्र ताजै हुन्छन्। पितृ तर्पण र श्राद्ध गरेर, उनका नाममा पुण्य गरेर स्मरण गरिन्छ।
अन्त्यमा, कुशेऔँसी र बाबाको मुख हेर्ने दिनले हामीलाई एउटा ठूलो संस्कार सिकाउँछ?
आमाबाबा जीवित हुँदा तिनीहरूको सेवा र सम्मान गर्न सकियोस ।
र दिवंगत भएपछि श्रद्धा र स्मरण मार्फत सदैव आभारी रहन सकियोस्।
शुभ कुशेऔँसी! सबै बाबाहरूप्रति नमन










तपाइको प्रतिक्रिया दिनुहोस्